Przypadki habituacji i warunkowania pokarmem zdarzają się we wszystkich populacjach niedźwiedzi, zarówno tam gdzie gatunek jest chroniony, jak i tam gdzie jest gatunkiem łownym. W Polsce zjawisko to jest najbardziej znany w Tatrach, gdzie od lat 1980. niemal co roku zdarzają się przypadki niedźwiedzi przyzwyczajonych do korzystania z pokarmu „oferowanego” przez człowieka (m.in. korzystanie z pokarmu wyrzucanego na śmietniki, korzystanie z karmowisk dla zwierzyny łownej, choć zdarzały się też przypadki celowego dokarmiania dzikich niedźwiedzi przez ludzi. Obecnie skala tego problemu w Tatrach zmniejsza się na skutek wielu akcji edukacyjnych i informacyjnych czy stale prowadzonych działań zapobiegającym warunkowaniu i habituacji.
Niestety w ostatnich latach zaobserwowano istotny wzrost tego zjawiska w Bieszczadach. Większość niedźwiedzi w Bieszczadach jest silnie uzależnionych od pokarmu pozostawianego w lesie dla zwierzyny łownej (taki pokarm to nawet 1/3 diety bieszczadzkich niedźwiedzi), a ich schematy przemieszczania się także silnie zależą od miejsc dokarmiania zwierzyny. Takie niedźwiedzie mogą łatwo stać się osobnikami problemowymi, a nawet uciążliwymi. Zamierzone wabienie i dokarmiania niedźwiedzi, także odpadkami żywności, czy resztkami z rzeźni, co ma na celu stworzenie lokalnych atrakcji turystycznych, lub pomóc w fotografowaniu, staje się coraz bardziej popularne w Bieszczadach. Działalność ta jest poza wszelką kontrolą.
Mając na uwadze brak właściwego gospodarowania odpadami wśród niektórych lokalnych mieszkańców i turystów, należy podjąć jak najszybciej działania zapobiegające takim niebezpiecznym zarówno dla ludzi, jak i dla niedźwiedzi działaniom. Dlatego prosimy: nie dokarmiaj niedźwiedzi!