Prawo

Niedźwiedź brunatny objęty jest w Polsce ścisłą ochroną od 1952 roku. Obecnie gatunek ten i jego siedliska podlegają ochronie międzynarodowej i krajowej, regulowanej poprzez wyszczególnione poniżej porozumienia i akty prawne, ratyfikowane przez Polskę.

Przepisy prawa międzynarodowego

  • Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzona w Waszyngtonie, w dniu 3 marca 1973 (CITES)

Niedźwiedź brunatny jest wymieniony w Załączniku II, jako potencjalnie zagrożony wyginięciem.

  • Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk z dnia 19 września 1979 (Konwencja Berneńska)

Niedźwiedź brunatny jest wymieniony w Załączniku II (gatunki wymagające ochrony ścisłej).

  • Konwencja o ochronie bioróżnorodności podpisana na Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro dnia 5 czerwca 1992
  • Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory (Dyrektywa siedliskowa)

Niedźwiedź brunatny został umieszczony w Załączniku II (gatunek wymagający wyznaczenia specjalnych obszarów ochrony) i Załączniku IV (gatunek wymagający ochrony ścisłej). Jest też uznany za gatunek priorytetowy.

  • Rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi
  • Konwencja Karpacka o ochronie i zrównoważonym rozwoju Karpat (2003)
  • Inne adekwatne przepisy prawa Wspólnoty Europejskiej:

– Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu.

– Dyrektywa Rady 1999/22/EC z dnia 29 marca 1999 r. dotycząca trzymania dzikich zwierząt w ogrodach zoologicznych.

 

Prawo krajowe

  • Ochrona gatunkowa

Niedźwiedź jest w Polsce gatunkiem ściśle chronionym, co reguluje ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004, oraz rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt.

  • Przepisy karne

Przepisy karne wobec przestępstw i wykroczeń wobec środowiska określa rozdział 11 (artykuły 127–132) ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004. Przestępstwa przeciwko środowisku określa rozdział XXII ustawy z dnia 6 czerwca 1997 Kodeks karny.

  • Rozporządzenia w sprawie gatunków zwierząt niebezpiecznych

Niedźwiedź brunatny znajduje się na liście gatunków objętych rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 3 sierpnia 2011 r. w sprawie gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi.

  • Monitoring przyrody

W ustawie o ochronie przyrody zapisano konieczność prowadzenia monitoringu różnorodności biologicznej (artykuł 112). Za realizację monitoringu gatunków i siedlisk przyrodniczych ze szczególnym uwzględnieniem specjalnych obszarów ochrony siedlisk Natura 2000 odpowiedzialny jest Główny Inspektorat Ochrony Środowiska.

  • Odszkodowania za szkody powodowane przez niedźwiedzie

Za wszystkie szkody spowodowane przez niedźwiedzie odpowiada Skarb Państwa. Procedury oględzin i szacowania szkód, oraz ustalania wysokości i wypłaty odszkodowań prowadzą regionalne dyrekcje ochrony środowiska, a na terenie parków narodowych dyrektorzy parków (ustawa o ochronie przyrody, Kodeks cywilny).

  • Badania i doświadczenia na zwierzętach

Uregulowania te zawarte są między innymi w ustawie z dnia 21 stycznia 2005 o doświadczeniach na zwierzętach i Rozporządzeniu Ministra Nauki i Informatyzacji z dnia 29 lipca 2005 w sprawie kwalifikacji osób uczestniczących w doświadczeniach na zwierzętach. Zasady znakowania zwierząt są uregulowane Uchwałą Nr 8/2006 Krajowej Komisji Etycznej ds. Doświadczeń na Zwierzętach.

  • Przepisy regulujące obrót i komercyjne wykorzystanie (w tym rejestracja)

Przepisy te zawarte są w ustawie o ochronie przyrody i dotyczą zarówno żywych zwierząt, jak i okazów w kolekcjach.

  • Inne uregulowania, mogące mieć zastosowanie:

– Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

– Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.

– Przetrzymywanie niedźwiedzi w niewoli: ustawa o ochronie przyrody, rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 grudnia 2004 w sprawie warunków hodowli i utrzymywania poszczególnych grup gatunków zwierząt w ogrodzie zoologicznym i rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 stycznia 2004 w sprawie minimalnych warunków utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt wykorzystywanych do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych.

– Przepisy regulujące użycie broni specjalnej w trakcie interwencji wobec niedźwiedzi problemowych: ustawa z dnia 21 maja 1999 o broni i amunicji.

– Przepisy weterynaryjne: ustawa z dnia 11 marca 2004 o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 o odpadach.