Relacje pomiędzy ludźmi a drapieżnikami – na czym koncentrowali się badacze w ostatnich 17 latach?

Naukowcy z całego świata badają interakcje człowieka z dziką przyrodą, by proponować skuteczne sposoby ochrony i zarządzania populacjami drapieżników w krajobrazach zdominowanych przez ludzi. Aby zrozumieć relacje pomiędzy ludźmi a drapieżnikami, konieczne jest wzięcie pod uwagę nie tylko czynników ekologicznych, takich jak malejące populacje czy zanikające siedliska. Konieczne jest przede wszystkim zrozumienie czynników społecznych – postrzegania drapieżników przez różne grupy społeczne, wartości związanych z drapieżnikami, doświadczeń, potrzeb i obaw osób i grup koegzystujących z różnymi gatunkami drapieżnych, a nawet znajomości czy zrozumienia zmieniających się przepisów dotyczących ochrony i zarządzania zasobami przyrodniczymi. Dr Agnieszka Olszańska była zaangażowana w pracę międzynarodowego zespołu naukowców, kierowanego przez dr Jorge Lozano z Uniwersytetu Complutense w Madrycie (wcześniej Leuphana Universität Lüneburg), który przeprowadził analizę badań relacji ludzi i drapieżników w ciągu ostatnich 17 lat, w oparciu o systematyczny przegląd 502 artykułów opublikowanych w latach 2000-2016. Celem tej analizy było ustalenie, jakie są główne trendy w trwających światowych badaniach nad relacjami ludzi i drapieżników.

Uzyskane wyniki wyraźnie wskazują, że prowadzone w ostatnich dziesięcioleciach badania są mocno niejednorodne, zarówno pod względem geograficznym, jak i taksonomicznym. Na Globalnej Północy przeprowadzono zdecydowanie więcej badań niż na Globalnym Południu. Większość badań dotyczyła dużych drapieżników, podczas gdy małe i średnie drapieżne są również źródłem szkód i strat ekonomicznych, ale również korzyści. Relacje pomiędzy ludźmi a drapieżnikami były najczęściej definiowane jako konflikty, rzadko analizowano korzyści czy usługi ekosystemowe wynikające z koegzystencji ludzi i drapieżników. Większość badań przeprowadzono przy użyciu metodologii nauk przyrodniczych, mimo, że w badaniach relacji ludzi i drapieżników metodologia używana w naukach społecznych pozwoliłaby niejednokrotnie lepiej rozpoznać badany problem. Autorzy pracy sugerują, by badacze zajmujący się relacjami ludzi i drapieżników starali się stosować podejście zdecydowanie bardziej interdyscyplinarne i brać pod uwagę zarówno czynniki ekologiczne, jak i społeczno-ekonomiczne.

Link do artykułu: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0006320718318330?dgcid=coauthor#!