W dniach od 5 do 16 października mieliśmy przyjemność gościć w polskich Tatrach naszych hiszpańskich partnerów z Estación Biológica de Doñana – CSIC oraz z Uniwersytetu Miguela Hernándeza. Spotkanie to było częścią długoterminowej współpracy pomiędzy naszym zespołem a badaczami niedźwiedzi i innych dużych drapieżników z Polski i Hiszpanii.
Z tej okazji zebraliśmy się w stacji terenowej Instytutu Ochrony Przyrody PAN w Zakopanem, głównym mieście położonym u podnóża polskich Tatr. Przez pięć dni szczegółowo omawialiśmy bieżące badania i projekty dotyczące ekologii, ochrony i monitoringu dużych drapieżników w Hiszpanii, Polsce, Europie i poza nią.
Nasze dyskusje obejmowały szeroki zakres tematów, w tym znaczenie dostarczania odpowiednim instytucjom szczegółowych zaleceń dotyczących gromadzenia danych o wypłaconych odszkodowaniach za szkody wyrządzone przez duże drapieżniki. Zyskaliśmy również nowe spojrzenie na zaskakująco intensywne życie społeczne z natury samotniczych niedźwiedzi brunatnych. Ponadto dyskutowaliśmy nad strategiami łagodzenia wpływu autostrad na kantabryjską faunę oraz omawialiśmy jakie czynniki krajobrazowe i biologiczne determinują przemieszczanie się osieroconych niedźwiedzi, gdy te są wypuszczane z powrotem na wolność po kilku miesiącach spędzonych w ośrodku rehabilitacyjnym.
Kluczowym tematem był postęp technologiczny, szczególnie w kontekście realizacji projektu WildINTEL, który integruje zdalne próbkowanie fotopułapkami i sztuczną inteligencję w celu skalowalnego monitorowania dzikiej przyrody.
Wymieniliśmy opinie na temat systemu monitoringu niedźwiedzi brunatnych w Polsce. Omówiliśmy nowo powstające projekty dotyczące rosnącej liczby wizyt niedźwiedzi w obrębie miejscowości w Bieszczadach, jak również oceniające skuteczność mapowania ryzyka oraz prewencji w zarządzaniu szkodami wyrządzanymi przez niedźwiedzie w tym regionie. Skupiliśmy się także na analizie kosztów i korzyści wynikających z koegzystencji z rysiem iberyjskim oraz przeprowadziliśmy burzę mózgów, aby opracować nowe projekty dotyczące konfliktów między ludźmi a dziką przyrodą z perspektywy globalnych zmian.
Jednym z ważniejszych punktów była prezentacja informacji o zgromadzonej przez dekady kolekcji prób biologicznych pochodzących od kantabryjskich niedźwiedzi brunatnych, która sprowokowała dyskusję na temat możliwości jej wykorzystania. Podjęliśmy również temat monitorowania śmiertelności niedźwiedzi w kontekście oceny stanu zdrowia populacji i zapoznaliśmy się z wynikami histologiczno-morfologicznego badania gruczołów nadnerczy.
Mieliśmy to szczęście, że dołączył do nas Tomasz Zwijacz-Kozica z Tatrzańskiego Parku Narodowego. Poprowadził on wycieczki terenowe, podczas których dowiedzieliśmy się o różnych działaniach zarządczych i badawczych podejmowanych w Parku, włączając w to omówienie szczegółów monitoringu z użyciem fotopułapek w ramach projektu WildINTEL. Na szczęście pogoda dopisała i mogliśmy cieszyć się jesiennym krajobrazem, obserwując wiele gatunków flory i fauny, w tym kilka podczas migracji.
Podsumowując, mieliśmy okazję podzielić się wiadomościami o bieżących badaniach oraz zorganizować nową współpracę w ramach powstających projektów. Zebraliśmy wiele cennych spostrzeżeń z różnych perspektyw ochrony przyrody i ekologii, poszerzając naszą wiedzę o niedźwiedziach i innych drapieżnikach żyjących w Europie. Śledźcie nasze aktualizacje dotyczące wyników tej długoterminowej współpracy i jej potencjalnego wkładu w ochronę naturalnych krajobrazów oraz gatunków, które je zamieszkują.