Specjalizacja pokarmowa, w której osobniki zajmują podzbiór szerszej niszy pokarmowej populacji jest kluczowym czynnikiem determinującym odporność gatunku na zmiany środowiskowe. Ontogeneza indywidualnej specjalizacji, a także związanych z nią czynników socjalnych, genetycznych i środowiskowych, pozostają jednak słabo poznane. Prześledziliśmy wielopokoleniowe dane genetyczne, o pokrewieństwe, diecie, pozycji troficznej, podobieństwie siedliska zajmowanych areałów osobniczych i wzorcach przemieszczania się samic niedźwiedzi brunatnych populacji skandynawskiej obserwowanych od urodzenia. Ten zbiór danych pozwolił na unikalny wgląd w ontogenezę indywidualnej specjalizacji pokarmowej od bardziej roślinożernej do bardziej mięsożernej diety u długowiecznego wszystkożercy jakim jest niedźwiedź brunatny. Strategie żerowania potomstwa ściśle naśladowały strategię żerowania ich matki aż do czterech lat po uzyskaniu niezależności. Ten związek jest dla nas dowodem na to, że społeczne uczenie się odgrywa ważną rolę w kształtowaniu specjalizacji pokarmowej osobnika. Pięć lat po uzyskaniu niezależności, podobieństwo między pozycją troficzną matek i córek powoli zanikało, prawdopodobnie z powodu indywidualnego uczenia się i doświadczenia podczas samodzielnego życia. Ponadto, potomstwo tej samej matki również dzieliło podobieństwa w pozycji troficznej, w czym potencjalnie pośredniczył genetyczny lub środowiskowy wpływ matki. Nasze badanie pokazuje, że społeczne uczenie się było ważniejsze dla indywidualnej specjalizacji żywieniowej niż wpływ środowiska. Wpływ społecznego uczenia się powinien być zatem brany pod uwagę w badaniach rozszerzania zasięgu i wyboru siedlisk w warunkach globalnych zmian.
Badania te są wynikiem międzynarodowej współpracy z naszymi koleżankami i kolegami z Ludwig-Maximilians-Universität w Monachium, Senckenberg Biodiversity and Climate Research Centre we Frankfurcie, University of Huelva i Doñana Biological Station w Hiszpanii, Environment and Climate Change Canada, University of Western Ontario i University of Saskatchewan w Kanadzie, Goethe University Frankfurt, Norweskiego Institute for Nature Research, Szwedzkiego University of Agricultural Sciences, University of South-Eastern Norway oraz University of Natural Resources and Life Sciences w Wiedniu. Więcej szczegółów można znaleźć tutaj https://doi.org/10.1038/s41467-024-54722-z
By Agnieszka Sergiel