Rodzina niedźwiedziowatych (Ursidae) liczy osiem gatunków: niedźwiedź malajski (Helarctos malayanus), niedźwiedź himalajski (Ursus tibethanus), niedźwiedź wargacz (Melursus ursinus), panda wielka (Ailuropoda melanoleuca), niedźwiedź andyjski (Tremarctos ornatus), amerykański niedźwiedź czarny (Ursus americanus), niedźwiedź brunatny (Ursus arctos) i niedźwiedź polarny (Ursus maritimus). Najmniejszy może ważyć 25 kg (25-63 kg, niedźwiedź malajski), a przedstawiciele największego potrafią osiągać niemal tonę (niedźwiedź polarny). Wszystkie mają rozwinięte zdolności manualne, a niektóre także wyjątkową fizjologię, wykraczającą poza sezonowość rozrodu i żerowania. Gatunki żyjące w klimacie umiarkowanym (niedźwiedź brunatny, amerykański niedźwiedź czarny i niedźwiedź himalajski) hibernują. Hibernacja może trwać kilka tygodni, a nawet miesięcy. Hibernujący niedźwiedź nie wydala, jego ciało stopniowo zużywa zapasy tkanki tłuszczowej zgromadzone w okresie hiperfagii, poprzedzającym hibernację. Gatunki skrajnych stref klimatycznych, np. niedźwiedź polarny czy niedźwiedź malajski, nie hibernują. Najważniejszym zmysłem niedźwiedzi jest węch i to na zapachu opiera się ich niezwykle ciekawy system komunikacji chemicznej. Niedźwiedzie brunatne zostawiają ślady zapachowe, ocierając się o drzewa, ale też wyciskając łapami dołki w podłożu. Pisaliśmy o tym w jednej z naszych publikacji https://www.nature.com/articles/s41598-017-01136-1 W tym poświęconym niedźwiedziom odcinku usłyszycie też jak bardzo są inteligentne i jak się zachować podczas wędrówek tam, gdzie można je spotkać.
Podcastu można posłuchać tutaj https://www.youtube.com/watch?v=2tjnvKwPb3Y&list=PLTld5jYla5hbtbhnUNXCrD7p-w-wWI2xP